Afscheid en naar huis
Blijf op de hoogte en volg Jan
21 Juli 2017 | Nederland, Veldhoven
Woensdag 19 juli, dag 42 – de laatste dag.
Het is zonnig als ik opsta: het belooft hier vandaag 27 graden te worden. Ja, nu durven ze wel, nu de vakantie voorbij is …..
We wandelen naar de stad – ca 2 km – om daar door een gids door Torun te worden geleid. Opnieuw kerken en standbeelden waarvan er één bekend is: Copernicus. Die had als eerste voldoende lef om te melden dat niet de zon om de aarde, maar de aarde om de zon draaide. Nou, daar dacht de kerk toch echt anders over en het heeft heel lang geduurd voordat ook de kerk overstag ging. Aardig stadje Torun, maar wel zo een van 12 in een dozijn. We hebben er nu genoeg gezien.
‘s-Avonds het afscheidsdiner met de nodige praatjes, fooi voor de reisleiding en afscheid. Wat opvalt is dat er toch maar heel weinig mensen overblijven waar ik langduriger contact mee zou willen hebben: 3 stellen. Met die wissel ik dan ook (email)adressen uit. Ondanks de toezeggingen en beloftes (“we houden contact ….!!”) ben ik benieuwd wat daar na een maand nog van over is. Ik maak het in de aansluitende borrel niet laat, want ik wil morgen heel vroeg weg – ik probeer in twee dagen thuis te komen: ik heb genoeg gezien.
Donderdag 20 juli
Ik sta dus inderdaad heel vroeg op en ben om 7:00 uur onderweg. De afstand naar huis is 1056 km, dus dat ga ik niet in één dag redden. Maar ik wil er ook geen drie van maken, dus ik probeer Magdeburg te halen dat halverwege ligt. De eerste kilometers gaan over de bekende Poolse wegen, maar ik kom daarna op de tolweg (A2) die van prima kwaliteit is. Vanaf dan alleen maar snelweg dus saai, saai, saai. Ik ben om 15:30 in Magdeburg op een ‘doorgangscamping’ (dicht bij de snelweg), waar vnl. passanten komen. Op een stelletje luidruchtige Duitse bouwvakkers na dan.
Op tijd naar bed, want morgen weer vroeg op met nog 510 km te gaan.
Vrijdag 21 juli
De receptie en poort gaan pas om 8:00 uur open, maar dan sta ik ook vooraan. Eerst nog even tanken, nu voor €1,11/ltr en daarna en route. Als ik de snelweg (A2) opdraai meldt de ‘Navi’ dat ik over 389 km een afslag moet nemen: niet echt bemoedigend. Maar goed, dit hoort er bij en ik draai rond 15:00 de Heufkens op. Alles staat er nog zoals bij vertrek en 5 minuten later staat Arlette (mijn trouwe huishoudster) voor de deur om te kijken of het allemaal goed gaat. Zij heeft voor de plantjes, post e.d. gezorgd en wat probleempjes opgelost. . Waarvoor grote dank. Volgende keer vraag ik haar mee, want dat poetsen van de camper is ook niet mijn ding ….;-). Uitladen, was aanzetten, boodschappen doen, ….enfin je kent het zelf ook allemaal.
Samengevat: een leuke reis waarin ik veel heb gezien, aardige (maar ook minder aardige) mensen ben tegengekomen en waarbij ik heel veel indrukken heb opgedaan. Hoogtepunt was ongetwijfeld St. Petersburg, maar echte dieptepunten waren er niet. Afgezien van de dissidenten (lees: eikels). De reis was ook duidelijk lang genoeg: op een gegeven moment zit je vol en wil je niet meer. Althans ik. Voor herhaling vatbaar.
Ik bedank iedereen die mij heeft gevolgd en met grappige en opbeurende berichten mijn reis heeft opgeleukt. Ik hoop dat het voor jullie ook leuk was.
Het is zonnig als ik opsta: het belooft hier vandaag 27 graden te worden. Ja, nu durven ze wel, nu de vakantie voorbij is …..
We wandelen naar de stad – ca 2 km – om daar door een gids door Torun te worden geleid. Opnieuw kerken en standbeelden waarvan er één bekend is: Copernicus. Die had als eerste voldoende lef om te melden dat niet de zon om de aarde, maar de aarde om de zon draaide. Nou, daar dacht de kerk toch echt anders over en het heeft heel lang geduurd voordat ook de kerk overstag ging. Aardig stadje Torun, maar wel zo een van 12 in een dozijn. We hebben er nu genoeg gezien.
‘s-Avonds het afscheidsdiner met de nodige praatjes, fooi voor de reisleiding en afscheid. Wat opvalt is dat er toch maar heel weinig mensen overblijven waar ik langduriger contact mee zou willen hebben: 3 stellen. Met die wissel ik dan ook (email)adressen uit. Ondanks de toezeggingen en beloftes (“we houden contact ….!!”) ben ik benieuwd wat daar na een maand nog van over is. Ik maak het in de aansluitende borrel niet laat, want ik wil morgen heel vroeg weg – ik probeer in twee dagen thuis te komen: ik heb genoeg gezien.
Donderdag 20 juli
Ik sta dus inderdaad heel vroeg op en ben om 7:00 uur onderweg. De afstand naar huis is 1056 km, dus dat ga ik niet in één dag redden. Maar ik wil er ook geen drie van maken, dus ik probeer Magdeburg te halen dat halverwege ligt. De eerste kilometers gaan over de bekende Poolse wegen, maar ik kom daarna op de tolweg (A2) die van prima kwaliteit is. Vanaf dan alleen maar snelweg dus saai, saai, saai. Ik ben om 15:30 in Magdeburg op een ‘doorgangscamping’ (dicht bij de snelweg), waar vnl. passanten komen. Op een stelletje luidruchtige Duitse bouwvakkers na dan.
Op tijd naar bed, want morgen weer vroeg op met nog 510 km te gaan.
Vrijdag 21 juli
De receptie en poort gaan pas om 8:00 uur open, maar dan sta ik ook vooraan. Eerst nog even tanken, nu voor €1,11/ltr en daarna en route. Als ik de snelweg (A2) opdraai meldt de ‘Navi’ dat ik over 389 km een afslag moet nemen: niet echt bemoedigend. Maar goed, dit hoort er bij en ik draai rond 15:00 de Heufkens op. Alles staat er nog zoals bij vertrek en 5 minuten later staat Arlette (mijn trouwe huishoudster) voor de deur om te kijken of het allemaal goed gaat. Zij heeft voor de plantjes, post e.d. gezorgd en wat probleempjes opgelost. . Waarvoor grote dank. Volgende keer vraag ik haar mee, want dat poetsen van de camper is ook niet mijn ding ….;-). Uitladen, was aanzetten, boodschappen doen, ….enfin je kent het zelf ook allemaal.
Samengevat: een leuke reis waarin ik veel heb gezien, aardige (maar ook minder aardige) mensen ben tegengekomen en waarbij ik heel veel indrukken heb opgedaan. Hoogtepunt was ongetwijfeld St. Petersburg, maar echte dieptepunten waren er niet. Afgezien van de dissidenten (lees: eikels). De reis was ook duidelijk lang genoeg: op een gegeven moment zit je vol en wil je niet meer. Althans ik. Voor herhaling vatbaar.
Ik bedank iedereen die mij heeft gevolgd en met grappige en opbeurende berichten mijn reis heeft opgeleukt. Ik hoop dat het voor jullie ook leuk was.
-
21 Juli 2017 - 23:13
Rob:
Welkom thuis Jan, heb het met veel plezier gevolgd! -
22 Juli 2017 - 11:26
Hans:
St. Petersburg: lang geleden dat ik er was. Maar indrukwekkend, ja.
En op een gegeven moment heb je genoeg gezien, ja, dat denk ik ook wel na zes weken.
En eikels, ook die kom je overal tegen. Maar vergeet die maar snel. Want blijkbaar is het voor herhaling vatbaar, misschien korter, maar je moet het eerst ervaren om dit te weten.
Maar voor nu: Home sweet home! -
22 Juli 2017 - 12:14
Anton:
Welkom thuis in ons kikkerlandje Jan.
Wat mij betreft mag je weer snel op vakantie onder de voorwaarde dat je elke dag verslag doet !!
Groet, Anton
-
23 Juli 2017 - 10:58
Wim Jansen:
Jan
Het was erg leuk jouw reisverslagen te lezen. Vond het erg boeiend. Ik heb zelf ook een aantal keren met de caravan door Polen, Tsjechie en Slowakije gereden. Ik weet wat je bedoelt met slechte wegen. Vond het wel lachen. Dat keren op een smalle landweg heb ik ook meegemaakt, alleen besloot ik niet te keren maar zo'n 300 meter achteruit te rijden. Ook best wel een prestatie vond ik zelf.....
We zien elkaar binnen kort wel weer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
