Kaunas en Vilnius

Vrijdag 14 juli, dag 37
Ik ben vandaag met de fiets naar Kaunas geweest. Best een aardig dorpje (foto), waar ze zelfs aan de fietser hebben gedacht: er liggen verschillende langere fietspaden door het centrum. Alleen moet je daar dan nog wel eerst komen en dat gaat met de fiets óf over het voetpad óf over de autorijbaan. Dat laatste is niet aan te bevelen – zie eerdere opmerkingen over de rijstijl van dit volk – maar het eerste ook niet, want het voetpad bestaat voornamelijk uit gaten. Overigens zijn dat de verkeersregels: voetgangers en fietsers delen een pad. Ik denk dat het vandaag gratis trouwen is, want ik tel wel 15 stelletjes: ik wilde ze nog op andere gedachten brengen, maar daar is geen beginnen aan. Op de terugweg heb ik een pizza gekocht en die wilde ik bakken in mijn magnetron. Nu heeft de magnetron thuis een bakstand, maar deze niet. De pizza zag er dan ook heel anders uit dan thuis. Met hamer en beitel heb ik dat probleem opgelost: ik had achteraf in ieder geval geen honger meer. Omdat ik tussen de bomen sta heb ik – wederom – geen TV, dus moet ik het met de e-reader doen. Overigens op tijd naar bed, want morgen om 8 uur vertrekt de bus naar Vilnius.

Zaterdag 15 juli, dag 38
De constructie is net als in Estland: de camping staat op 100km van Vilnius. We vertrekken stipt op tijd met een bus die z’n beste tijd heeft gehad. Gelukkig geldt dat niet voor de chauffeur. Eenmaal in Vilnius aangekomen, krijgen we wederom een vrouwelijke gids die alles van Vilnius wil laten zien. Er is dan ook geen tijd voor eigen ontdekkingen. Ik heb ze niet geteld, maar ik denk dat Vilnius ca. 50 kerken heeft, de ene nog protseriger dan de andere. En die staan dan ook nog allemaal op minder dan 100mtr van elkaar. Verder staat de stad vol met gedenktekens aan lang vervlogen tijden. Ik kan niet zeggen dat het er interessanter op wordt: als je twee kerken hebt gezien is dat genoeg. We drinken koffie op een zonovergoten terras en even later krijgen we de melding dat iemand zijn tas kwijt is: vergeten mee te nemen vanaf het terras. Teruggaan blijkt zinloos: de tas met geld, creditcard etc is en blijft weg. Eigenlijk valt de schade tot nu toe mee want we hadden slechts één eerder incident waarbij iemand in de metro van zijn portemonnee werd afgeholpen. Maar dat het slachtoffer er niet blij mee is, zal duidelijk zijn. We lunchen gezamenlijk in een goed restaurant en gaan daarna op weg naar Trakai, een burcht in het water. Deze is bijna geheel gerenoveerd en je ziet van het origineel dan ook bar weinig. Toch wel de moeite waard (foto).
De groep is inmiddels druk bezig met het voorbereiden van afscheidsrituelen: ik voorzie liedjes, gedichten en allerlei andere goed bedoelde uitingen die de komende dagen op verschillende momenten gaan plaatsvinden. We zullen zien. Morgen reisdag naar Mragowo/Ruska Wies (ja, zeg dat maar eens 5 keer foutloos achter elkaar) in Polen. Waar we ook ‘s-avonds gezamenlijk gaan ‘Grillen’, deze keer in een restaurant.