Juva

Zondag 25 juni, dag 18
Zoals gezegd, vandaag een reisdag. 300 saaie kilometers naar Juva. Regen en koud. Zo langzamerhand ken ik dit soort wegen wel: bomen, meertjes, tweebaans en meestal maximaal 80 km/h. En geen eland te bekennen. Voor wat betreft de snelheid: ik vind met deze camper 80 km/h wel een mooie snelheid. Als je harder rijdt trilt, piept, kreunt en kraakt het aan alle kanten en bovendien begint de Ducato te zuipen. Niet doen dus. Dat betekent wel dat je niet alleen voor jezelf rijdt, maar dat ook voor anderen doet: mensen die achter je zitten zien niks en het is dus aan mij om aan hen aan te geven als ze er langs kunnen – dmv een paar keer knipperlicht naar rechts. Daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Daar moet je nog goed mee uitkijken want de bochten zijn er niet alleen horizontaal, maar ook verticaal !! Ik heb geen idee wie er aansprakelijk is als ik het fout aangeef en het nèt niet gaat; ik denk dat de bestuurder zelf verantwoordelijk is, maar leuk zou dat niet zijn. Onderweg nog het Valamo klooster aangedaan (foto) dat een copie is van het originele klooster dat stond op een eilandje in het Ladoga meer, waar de monniken destijds werden weggejaagd.
Enfin, aardige camping waar we, net aangekomen, worden verrast op een pittige onweersbui.

Maandag 26 juni, dag 19
Ik ben nu drie weken onderweg en het bevalt nog steeds prima. De camper heeft inmiddels ruim 2600 km op de klok staan en hij loopt als een zonnetje. Het zou wel leuk zijn als dat zo blijft.
Vandaag heb ik 4 excursies gehad: 1. naar de grootste houten kerk ter wereld in Kerimäki, 2. naar een bosbouwmuseum, 3. naar Savonlinna en 4. tenslotte was er een boottochtje van ca 2 uur. Over die kerk in Kerimäki: het is ongelooflijk dat men toen (ca 1845) al in staat was om zoiets neer te zetten. Het ding is 45 m lang, 42 m breed en 37 m hoog en heeft 3400 zitplaatsen, uitbreidbaar tot 5000. Waarom dan zo’n grote kerk in een dorpje met ca 5000 inwoners? De legende vertelt dat de architect in feet rekende en de bouwer dacht dat het om meters ging. Ja, dan schiet het lekker op ….
Het bosbouwmuseum is zeker de moeite waard geweest: omdat hout heel belangrijk is voor Finland, wordt aan bosbouw veel tijd en moeite besteed. Alles wat met bosbouw te maken heeft, is daar te zien. Van heel lang geleden tot heden. Jammer dat de excursie wat aan de korte kant was. Savonlinna ten slotte was vroeger belangrijk voor Finland in de strijd tegen de Russen, maar stelt nu niet veel meer voor. De burcht is bekend (foto).
Morgen een reisdag naar Laaparanta en daarna gaan we naar St. Petersburg.