Van Dardilly / Lyon naar Sigean
Blijf op de hoogte en volg Jan
31 Januari 2019 | Frankrijk, Sigean
Dinsdag 29 januari, dag 2, reisdag Dardilly / Lyon naar Sigean (Fr) – 421 km
Zoals verwacht: saai, saai, saai en lang. Ruim 400 km achter elkaar sturen was niet leuk, is niet leuk en wordt ook nooit leuk. Zeker als het wéér ook nog tegenzit: vooral bewolkt en af en toe regen. Maar, we hebben de camping bereikt zonder fout te rijden en dat is ook wat waard.
De camping in Sigean is zo’n camping waar niets, maar dan ook helemaal niets te beleven valt. De voorzieningen zijn zwaar onder de maat, er is geen zwembad of andere vorm van vermaak en het stikt er van de verlaten sta-caravans. Zelfs een plaats voor het doen van inkopen is ver te zoeken. Alleen broodjes voor het ontbijt, dat kan nog net. Ik snap dan ook niet wat iemand daar – ’s-zomers of ’s-winters - zoekt. Behalve dan een plaats om – op doorreis - de nacht door te brengen. Enfin, de reisleiding had mij een mooie plaats toebedeeld waar ik zo op kon rijden en de trailer kon laten zitten. Dat is mooi. Lijkt het. Er staat dan wel een bordje dat je er niet mag parkeren, maar ja, de camping is toch gesloten dus daar heeft niemand last van. Toch? Het regent de hele avond en een groot deel van de nacht, maar ’s-morgens is het droog en zie ik dat mijn uitrijpad is geblokkeerd door een personenauto. Ik vraag dus na bij de receptie van wie dat ding is en die blijkt van de campingbeheerder zelf te zijn. Op mijn verzoek om hem weg te halen wordt negatief gereageerd: nee, die blijft staan. Waarom? “omdat je vooruit toch niet van die plaats afkomt omdat je wielen gaan doorspinnen. Bovendien heeft u toch gezien dat daar een parkeerverbod is”. “Laten we dat dan eerst even proberen” heeft geen zin en ik kan alsnog de trailer loskoppelen, de camper achteruit op de weg rijden en de boel weer aankoppelen. Ach, ik heb al vaker gezegd: Frankrijk is prachtig als er niet zoveel Fransen in zouden wonen. Gauw wegwezen dus.
Zoals verwacht: saai, saai, saai en lang. Ruim 400 km achter elkaar sturen was niet leuk, is niet leuk en wordt ook nooit leuk. Zeker als het wéér ook nog tegenzit: vooral bewolkt en af en toe regen. Maar, we hebben de camping bereikt zonder fout te rijden en dat is ook wat waard.
De camping in Sigean is zo’n camping waar niets, maar dan ook helemaal niets te beleven valt. De voorzieningen zijn zwaar onder de maat, er is geen zwembad of andere vorm van vermaak en het stikt er van de verlaten sta-caravans. Zelfs een plaats voor het doen van inkopen is ver te zoeken. Alleen broodjes voor het ontbijt, dat kan nog net. Ik snap dan ook niet wat iemand daar – ’s-zomers of ’s-winters - zoekt. Behalve dan een plaats om – op doorreis - de nacht door te brengen. Enfin, de reisleiding had mij een mooie plaats toebedeeld waar ik zo op kon rijden en de trailer kon laten zitten. Dat is mooi. Lijkt het. Er staat dan wel een bordje dat je er niet mag parkeren, maar ja, de camping is toch gesloten dus daar heeft niemand last van. Toch? Het regent de hele avond en een groot deel van de nacht, maar ’s-morgens is het droog en zie ik dat mijn uitrijpad is geblokkeerd door een personenauto. Ik vraag dus na bij de receptie van wie dat ding is en die blijkt van de campingbeheerder zelf te zijn. Op mijn verzoek om hem weg te halen wordt negatief gereageerd: nee, die blijft staan. Waarom? “omdat je vooruit toch niet van die plaats afkomt omdat je wielen gaan doorspinnen. Bovendien heeft u toch gezien dat daar een parkeerverbod is”. “Laten we dat dan eerst even proberen” heeft geen zin en ik kan alsnog de trailer loskoppelen, de camper achteruit op de weg rijden en de boel weer aankoppelen. Ach, ik heb al vaker gezegd: Frankrijk is prachtig als er niet zoveel Fransen in zouden wonen. Gauw wegwezen dus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
